Soms een stap terug, dan weer twee vooruit
Onze allereerste internationale stap begon al in 2003 in Polen, waar SMS en clubs toen in opkomst waren. Toch blijkt het na 3 jaar niet houdbaar naast het groeiende succes in Nederland. Tien jaar later proberen Jeroen en Gilbert het opnieuw: dit keer in België. In 2015 kwamen Groot-Brittannië, Duitsland en Frankrijk erbij.
Elk land vroeg om een andere aanpak. “Het is echt proberen, ervaren, en als het niet werkt weer aanpassen,” legt Jeroen uit, “soms een stap vooruit, soms een stap terug, en dan weer twee vooruit”. In ieder land bouwden ze een lokaal team met mensen die de markt kenden en de taal spraken. Jeroen en Gilbert waren altijd op zoek naar een zaadje, iets waar ze dan omheen konden bouwen. Dit kon een klant zijn, iemand die daar actief was en al met ons werkte, of een overname.
Cultuurverschillen: misschien zijn wij wel raar
En dan die cultuurverschillen. Elke keer als we een nieuw land betraden, hadden we hetzelfde gevoel: “Wat is dit een raar land, zo anders dan Nederland. Maar na een paar landen drong het tot ons door: misschien zijn wij wel raar," zegt Jeroen. Ze kwamen erachter dat veel landen hiërarchisch zijn ingesteld, terwijl zij juist het tegenovergestelde zijn.
Uiteindelijk besloten de twee eigenaren om de internationale activiteiten te sturen vanuit Parijs, onder leiding van Hodny, een Fransman die goed wist hoe hij met die verschillende culturen moest omgaan. We wilden een team zijn, niet zomaar de Nederlandse manier van werken overal opdringen. Gilbert vat het mooi samen: “Het is goed om eerst te begrijpen, en dan begrepen te worden.”
Dit artikel is onderdeel van de serie "CM.com 25 Years at the Forefront of Innovation". Lees ook de andere artikelen:
Ga je mee naar Highstreet?
Van houtje-touwtje naar high-tech
Innovatie zonder grenzen
Maar we waren niet alleen bezig met andere landen. We bewogen ons ook in nieuwe industrieën, met nieuwe producten. Rond 2010 kwamen we in contact met de overheid, heel wat anders dan discotheken. Eigenlijk ook een compleet andere cultuur, dus daar een team voor opgezet met mensen die die taal spreken.
In dezelfde tijd waren we veel bezig met Premium SMS. Ineens waren we meer dan een techbedrijf; we werden een soort bank. We regelden dat geld van gebruikers bij onze klanten kwam, en dit leidde tot nieuwe innovaties. Zo bedachten we Geef Mobiel en IdealQR, waarmee we goede doelen hielpen om op een efficiënte manier geld in te zamelen. “Ja, collectanten liepen er tegenaan dat mensen geen contant geld meer hadden, maar met een QR-code kun je altijd betalen,” vertelt Jeroen.
Geef jij de kippen eten?
Concurrenten waren niet zo blij met ons succes. Sommige klanten stapten over naar ons vanwege een gunstiger prijsmodel. Één van onze concurrenten spande daarvoor een rechtszaak aan met de desbetreffende klant. In de rechtbank zeiden ze: “het is zo knullig daar, de servers staan in een kippenhok.” Toen de klant gewonnen had, durfde Gilbert de concurrent wel uit te nodigen: “kom je de kippen voeren?”. Hij had alle vertrouwen in onze zelfgebouwde infrastructuur.
Als er nooit iets misgaat...
Bij CM.com geloven we niet in rigide plannen, maar omarmen een flexibele aanpak. Dit vraagt om een bepaalde mate van chaos, die juist creativiteit en innovatie stimuleert. Jeroen vat het goed samen: “Als er nooit iets misgaat, dan beweeg je eigenlijk te langzaam. Een beetje chaos hoort erbij." Soms testen we onze eigen weerbaarheid, zoals 'Chaos Monkey'. "Ik heb zelf wel eens de stroom uitgezet in onze serverruimte om te zien hoe we reageren. Als een brandoefening," lacht Jeroen.
Gilbert voegt daar aan toe: “We lopen hier niet rond om alleen maar chaos te creëren. Wij omarmen vooral het idee dat er in de buitenwereld heel veel chaos is. Als je dat toelaat, dan komt er voldoende binnen om mee aan de slag te gaan.”
De toekomst is grenzeloos
En zo blijven we bij CM.com grenzen verleggen, nieuwe markten verkennen, nieuwe technologieën ontwikkelen, en nieuwe manieren vinden om onze klanten beter te bedienen. “De toekomst ligt open; we zijn pas net begonnen,” zegt Gilbert, met een twinkeling in zijn ogen.